Déan go réidh ar feadh cúpla nóiméad agus lig do do cholainn agus do d’intinn a bheith suaimhneach. Bíodh d’aire ar fad ar an gcaoi a bhfuil tú ag aireachtáil anois agus aird agat ar an gcaoi a n-airíonn tú i mbaill éagsúla do cholainne. Agus tú dá dhéanamh, tabhair é uile do Dhia atá ionat anois mar atá tú, agus a bhreathnaíos ort le grá mór millteach.

• Thug Muire cuairt ar a col ceathrair Eiliosaibeit ar mhór aici comhluadar agus cúnamh duine a bhí sa gcás céanna léi féin. Bhí áthas orthu le linn an ama a chaith siad le chéile. An dtig leat-sa cuimhneamh ar am a dtáinig duine a chúnamh duit-se nó a ndeachaigh tusa a chúnamh do dhuine éigin eile? Tógann an fhéile ár gcroí agus cothaíonn buíochas ionainn, bímis dá tabhairt nó ag glacadh léi. Nuair a chaitear an t-am go fiúntach, tig le cuairt ar chara a bheith ina cleachtadh ar an áthas, go díreach ar nós am a chaitheamh go fiúntach i dteannta Dé. 
• Níorbh í cuairt Mhuire amháin a chuir áthas ar Eiliosaibeit ach an tuiscint a bhí aici féin go raibh an Spiorad Naomh i láthair. Nuair a roinneann muid ár láithreacht le daoine eile, roinneann muid freisin buanna an Spioraid, idir bheag is mhór, agus is údar áthais dúinn é sin. Tá sé tábhachtach na buanna a bhronn Dia orainn a admháil agus glacadh leo agus iad a chothú ionas go mbeidh toradh orthu ar son ríocht Dé. “Is é toradh a thugann an Spiorad uaidh, áfach, grá, lúcháir, síocháin, foighne, cineáltas, dea-chroí, dílseacht. láchas agus measaracht.” (Galataigh 5:22-23).
• Léim an leanbh i mbroinn Eiliosaibeit, deirtear linn. Is siombail chumhachtach an íomhá sin. Léiríonn sí an Sean-Tiomna agus an Tiomna Nua ag teacht le chéile. Castar Eoin, fáidh deireanach thraidisiún an tSean-Tiomna leis an Meisias, an fáidh nua, agus léimeann Eoin le teann áthais sa mbroinn. Tá an t-áthas seo, an Dea-scéal seo do na daoine uile, tar éis leathadh i gcaitheamh na n-aoiseanna go dtí an lá inniu.