Tá Dia i mo chuideachta, ach níos mó ná sin, tá sé ionam.
Moillim ar feadh nóiméid le cuimhneamh ar laithreacht seo Dé taobh istigh díom.
I mbualadh mo chroí, i dtuile agus trá m'anála, i ngluaiseachtaí m'aigne.
Anois! Agus mise i mo shuí anseo!
Deir Naomh Iognáid Loyola go múineann Dia mé
díreach mar a mhúineann múinteoir a dhalta.
Meabhraím dom féin go bhfuil Dia ag mo mhúineadh de shíor.
Iarraim grásta Dé chun cabhrú liom éisteacht
agus a ligean do Dhia mé a athrú, a mhúnlú agus a athmhúnlú.
Chun a bheith ar an eolas faoi rud ní mór a bheith feasach ina thaobh. A Thiarna, cabhraigh liom a thabhairt chun cuimhne gur thug tú beatha dom. Buíochas le Dia as ucht tabhartas na beatha. Cabhraigh liom moilliú, a bheith suaimhneach agus taitneamh a bhaint as áilleacht an domhain a chruthaigh tú – áilleacht na timpeallachta, na sléibhte, suaimhneas an locha, aoibhneas phiotal an bhlátha. Ní mór dom smaoineamh a Dhia, gur uaitse a tháinig an uile ní.
Ansin dúirt Íosa leis na Giúdaigh a chreid ann:
“Má fhanann sibh ar mo bhriathar,beidh sibh in bhur ndeisceabail agam dáiríre, agus beidh fios na fírinne agaibh, agus saorfaidh an fhírinne sibh.” D’fhreagair siad é: “De shíol Abrahám sinne é, agus ní rabhamar inár ndaoir ag aon duine riamh. Conas go ndeir tú: ‘Saorfar sibh’?” D’fhreagair Íosa iad: “Amen, Amen, a deirim libh, gach duine a dhéanann peaca, tá sé in a dhaor ag an bpeaca.
Ní fhanann an daor sa teach de shíor, ach fanann an mac de shíor. Má shaorann an mac sibh dá bhrí sin beidh sibh saor dáiríre. Tá a fhios agam gur de shíol Abrahám sibh, ach tá sibh ag iarraidh mise a mharú, mar ní fhaigheann mo bhriathar slí ionaibh. Insím daoibhse na nithe a chonaic mé fara m’Athair. Ach déanann sibhse na nithe a chuala sibh ó bhur n athair.” D’fhreagaír siad agus dúirt leis: “Is é Abrahám ár n athair.” Dúirt Íosa leo: “Más clann d’Abrahám sibh, déanaigí mar a rinne Abrahám. Ach anois tá sibh ag iarraidh mise a mharú, duine a labhair an fhírinne libh, faoi mar a chuala í ó m’Athair. Ní dhearna Abrahám é sin. Déanann sibhse obair bhur n athar féin.” Dúirt siad leis: “Níor gineadh sinne ó dhrúis. Aon athair amháin atá againn, Dia.” Dúirt Íosa leo: “Dá mba é Dia bhur nAthair, bheadh grá agaibh domsa. Óir is ó Dhia a ghluais mé agus a tháinig mé;mar ní uaim féin a tháinig mé, ach chuir seisean uaidh mé.
Cad a bhíonn ag corraí ionam le linn dom a bheith ag guí?
An mbraithim sólás, dólás, brón, buairt?
Samhlaím Íosa ina sheasamh nó ina shuí cóngarach dom.
Roinnim mo chuid rún leis.
Faighim faoiseamh agus suaimhneas.
Glóir don Athair agus don Mhac agus don Spiorad Naomh,
Mar a bhí ar dtús, mar
atá anois agus mar a bheas go brách;
Trí shaol na saol.
Cuireann muid fáilte roimh d’aiseolas faoin bpaidir laethúil. Ba bhreá linn smaointe maidir le cur chun cinn an tsuímh a fháil freisin.